Sunday, January 31, 2016

AMHARC EILE: The Bureau of Odd Shaped Objects: Unintentional Landscape Art

The Bureau of Odd Shaped Objects: Unintentional Landscape Art

PAROLES: Conamara



CONAMARA

Ó Mhontreal go dtí Seattle,
Ó New Orleans go San Antone,
Bíonn daoine óga ann ag taisteal,
Ag saothrú saoil dóibh féin níos mó.

Curfá:
Ú Conamara, tá tú imithe uaim ró-fhada,
Ó mo chuimhne, ó mo chroí,
Ú Conamara, chaith tú seal le bean a’leanna – i do luí.

Ó níor theastaigh uathu imeacht,
Óna gcairde, óna gclann,
Ach céard eile a bhí le déanamh,
Nuair nach bhfuil aon obair ann.

Ó Indreabhán go hIoras Aithneach,
Na hoileáin, Camus, Ros a’Mhíl,
Bíonn daoine óga ann ag taisteal,
Ní fhillfidh mórán arís choíche.

Cumadóir/copyright: Seán Ó hÉanaigh

Playlist

Conamara
Patrick Connolly


Cóilín Phádraig Shéamais
Pádraig Ó hAoláin le Cóir an Údaráis

Saturday, January 30, 2016

AG ÉISTEACHT LE: Rogha Bhríde


Seó cheoil agus caint ó Chathair na Gaillimhe.
FlirtFM a chraoladh é, craoltóir ón ollscoil.
Craoladh an seó seo don chéad uair i 2015 agus ba é seo an céad craoladh roimh de Rogha Bhríde.


Lillis Ó Laoire & Bríd ag déanamh ceiliúrtha ar cheol Eithne Ní Uallacháin agus ar an CD "BILINGUA". by Rogha Bhríde on Mixcloud



Wednesday, January 27, 2016

FILÍOCHT: Alfonso Texidor


When the revolution comes
I'll put in a good word for you!
Call Me My Name

Playlist

Say My Name
Destiny's Child

Tuesday, January 26, 2016

SIÚLÓID: Sráid 24, Cathair Naomh Proinsias









I've wandered north and I've wandered south through
Stoneybatter and Patrick's Close
Up and around by the Gloucester Diamond
Round by Napper Tandy's house




Ensalada de la Calle
¡Agarro lo Que Necesitas!






Alfonso Texidor - ¡Presente!



Guernica








Grian an Gheimhridh



Gimme a Pig Foot (and a Bottle of Beer)


Maple Leaf Rag or
Let Grief Be a Falling Leaf


Línte Filíochta


Playlist

Spanish Lady
Tríona and Maighréad Ní Dhomhnaill


Maple Leaf Rag
Scott Joplin


Give Me a Pig Foot (and a Bottle of Beer)
Nina Simone


Raglan Road
Luke Kelly


Monto
The Dubliners

Friday, January 22, 2016

SCANNÁN: I'll Be Me


I'll Be Me
James Keach, 2014



Farewell Tour
CBS News Sunday Morning

It's knowin' that your door is always open
And your path is free to walk
That makes me tend to leave my sleepin' bag rolled up
And stashed behind your couch

And it's knowin' I'm not shackled by forgotten words and bonds
And the ink stains that have dried upon some lines
That keeps you in the back roads
By the rivers of my memory and keeps you ever gentle on my mind

It's not clingin' to the rocks and ivy
Planted on their columns now that bind me
Or somethin' that somebody said because
They thought we fit together walkin'

It's just knowin' that the world will not be cursin' or forgivin'
When I walk along some railroad track and find
That you're movin' on the back roads
By the rivers of my memory and for hours you're just gentle on my mind

Though the wheat fields and the coal mines and the junkyards
And the highways come between us
And some other woman's cryin' to her mother
'Cause she turned and I was gone

I still might run in silence tears of joy might stain my face
And the summer sun might burn me till I'm blind
But not to where I cannot see
You walkin' on the back roads by the rivers flowin' gentle on my mind

I dip my cup of soup
Back from some gurglin', cracklin' cauldron in some train yard
My beard a roughenin' coal pile
And a dirty hat pulled low across my face

Through cupped hands 'round a tin can
I pretend to hold you to my breast and find
That you're wavin' from the back roads
By the rivers of my memory ever smilin', ever gentle on my mind

Playlist

Try a Little Kindness
Glen Campbell

Rhinestone Cowboy
Glen Campbell


Gentle On My Mind
Glen Campbell


Gentle On My Mind
John Hartford

PAROLES: The Homes of Donegal

I just dropped in to see you all
I'll only stay awhile
I want to hear how you're getting on
I want to see you smile
I'm happy to be back again
And greet you big and small
For there's no place else on this earth quite like
The homes of Donegal

I long to see your smiling children
Standing by the door
The kettle boiling on the hearth
As I walked up the floor
And then to see a waiting for me
Travellers one and all
For your heart's alive in your mountain size
In the homes of Donegal

I like to lie, lie along with you
While away at night
With fairy lore and tales of yore
Beside the turf fire bright
And then to see laid out for me
A shake-down by the wall
For there's rest for weary wanderers
In the homes of Donegal

Donegal, queen of all
Donegal, queen of all

Playlist
The Homes of Donegal
Paul Brady


The Homes of Donegal
Bridie Gallagher

Wednesday, January 20, 2016

AG LÉAMH: Scéal Ghearóid Iarla, Máire Mac an tSaoi



'Ní ar a bhreáthacht atá gnó againn de', arsa bean na leapan, ag tarrac na Gaeilge chúichi ar shon Mhéarasa. 'Bhí beirt mhac ag céile mo mhic, grásta uirthi, mairid, agus isé Mac Thomáis a n-athair. Mac ganfhiosaíochta é seo, cárta cúil mar 'dúirt. Is eol do ghramaisc na sráide an tIarla abheith ar a sheachnadh ó Rí Shacsan agus luath nó mall caithfear an scéal so a réiteach. Is eol don Rí Éadbhard a mbeith ann don mbeirt shinsearach; mac anaithnid é seo agus ní fearr d'éinne agaibh fios a bheith aici cá mbeidh sé ná cá mbeidh a bhuime. As so amach ná feicfidh a bhfeicfidh sibh agus ná clois a gcloisfidh sibh. Agus a bhean mhaith,' le Méaras, 'bíse tostach agus dílis thar chách.'

Ón séiplíneach teaghlaigh a d'fhoghlaim an mac freagrairt an Aifrinn agus bunchlocha an chreidimh Chríostaí; tuigeadh Gearóid a bheith beannaithe ó phréimh, agus thosnaigh an téiric ag imeacht timpeall gur ord cléire a bhí i ndán dó. Chromthas ar Laidin a mhúineadh dhó agus musclaíodh thar n-ais a chuid Fraincise. Cuireadh é ag cleachtadh scríbhneoireachta ar chláirín, sara gcruafadh an lámh bheag ar dhornchla an claímh.

Is mó céard is measa ná tuairim is dínit na cléire, go mhórmhór agus tacaíocht na nGearaltacht leo, agus ós ag trácht duit thar chlaimhte, nach mó sagart sotalach agus bráthair borb ná scanraíonn ó fhaobhar d'iomparó bhualadh craicinn ach an oiread.' Agus chrom séa ar phortfheadaíl fén' fhiacla. 'Bod mo shagairt thuarastailgo fada seasaitheach . . . fé mar dúirt an chuntaois leis an easpag.'
Las an gharsún go bun na gcluas. 'Cuir uait, a Lúidín,' ar sé go buartha. 'Cuir uait, a gheocaigh. Fág an chaint sin.

Baineadh an chaint den ngarsún roimh dhiamair an fhocail sin ach le hiarracht tháinig sé chuige féin, agus mhaolaigh ar ghuth a labhartha de réir mar lean sé ar aghaidh. 'Idir féin anuas an pabhsae gléigeal de bhráthair sinsearach i Londain againn tá mo phortsa seinnte sara raibh caoi agam rince.' D'iompaigh sé ar fhear na gclog. 'An mbeirse mar chléireach, a Lúidín, nuair cuirfear ord beannaithe orm? Óró an ligint i bhásta! Ábhar fir chomh breá liom! Agus féach an gamal a dhéanfaidh ionad Iarla dúinn, muna mbainfidh an deartháir eile oidhre as an sonuachar mhasclach atá soláthraithe dó ag m'athair thall i Sasna, rud nach dóigh dhó ar an bhfuadar atá ón gcliabhán fé. Beirt ar fónamh iad! Cadar agus leath-dhuine, go sábhála Dia sinn! Maith an toradh ar shíol Niosta!

Le fánaidh síos uathu bhí na botháin breacaithe le garraithe agus le cróite éan agus mionstoic, coiníní agus colúir. I gcóngar láimhe dóibh siúd bhí úllord agus linn éisc. Ag déanamh a mbealach ón linn i dtreo an cháisleáin, tré shlacharáil bheatha na cosmhuintire, do nocht seanbhean mháthrúil ghlanchontanóis agus óigfhear fionn córach, eisean gléasta as bhfaisean allmhúrach ba nódh dá raibh. De réir mar thánadar i ngiorracht don mbeirt ba chlos a ghlórsan go caointeach, "'Róidí, 'Róidí."

Únfairt na náire athuair i bpotóga Ghearóid anois díreach mar ‘bhí an oíche sin ar an láthair úd. ‘De ghrá Dé, a Dhiarmaid,’ ba chuimhin leis á rá aige leis an slataire fearúil len ais, ‘na déan fonód fúm. Ní haon dalta rí-theaglaigh mise ag filleadh ó altramas ach giall síothlaithe abhfuil a chuid fiúntais ar lár. Féach an bhail atá orm. Féach mo chuid éadaigh féin ina ghiobail. Mé gan faobhar ar iompar. Nach sin breithiúnas t’athar orm? Agus an taise san do Mhac Thomáis?’
Freagra réagánta ó Dhiarmaid. ‘A rún mh’anama istigh, ort féin amháin an locht. Tá rogha mo bhardrúis fét’ réir. An faobhar is liomsa is leatsa é.’

Bastard an Iarla
‘Bastard an Iarla!’ D’éalaigh na focail uaithi de ghaiseá, thit an tuairgín, agus bhuail sí a dá láimh lena béal.
Bhí sí beag caolchnámhach agus buí ón ngréin, an léine trusálta ón uisce go dtí os cionn na nglún aici agus na muinirtlí go dtí na hascaillí. Ar í fheiscint chomh himeaglach san mhaothaigh an croí ann, ach fós mhúscail an tiarnúlacht. An dán díreach san, a bhíodh de shíor ag imeacht ina cheann, thug sé leide dhó, ‘Geanúil iad ó bheith crón,’ agus ba léir dó geallúint na háilleachta mar a bheadh ceo ina timpeall.

D'ardaíodar leo é in airde staighre chun an phárlúis agus chuir 'na sheasamh é os comhair an athar ná raibh feicithe aige ó bhí sé féin ina phatalóigín. Bhí an t-athair san aosaithe go sceoidh sochuma: coimpléas éigin curtha suas aige, b'fhéidir, ach é cruaidh folláin dea-iompair, agus chomh breá d'fhear agus a bhí riamh. Chaith sé a chotúin ar leathoscailt agus bhí an fás fionna ar a bhrollach liaite. Bhí a scíth á ligint aige i gcathaoir uilleann.

Insna laethanta sin, ródaigh ceathrar marcach Eoin Shoiscéalaí críocha Éireann: an Bás, an Cogadh, an Phláigh agus an Gorta, uile ar chos-in-airde. Bhí taithí ag an slataire ó tháinig ann dó ar ghéim a choscairt; ach an fhuil a bheith téite ionat, bhí déanta amach aige, níor thaise dhuit sléacht an duine. Bhíothas ann a bhain súchas as a leithéid; níorbh amhlaidh dó féin, ach má bhí an gnó le déanamh b'fhearr é a dhéanamh le slacht agus gan cruáil iomarcach.



ClubLeabhar.com - Máire Mhac an tSaoi ag léamh sleachta ó Scéal Ghearóid Iarla

Máire Mhac an tSaoi -- File/poet, scríobhneoir/writer, agallamh/interview - Soiscéal Pháraic

Playlist
Mná na hÉireann
Jeff Beck agus Sharon Corr


Beir Mo Dhúthracht
Séamus Ó Beaglaoich


Beannacht Ó Rí Na hAoine
Páidí Mhárthainn Mac Gearailt

Monday, January 18, 2016

FILÍOCHT: Francisco Alarcón

Fuair an file Francisco Xavier Alarcón bás ag an deireadh seachtaine.
D'éag sé i Los Angeles de bharr ailse.
Duine aerach ab ea é a throid ar son cearta daonna agus dínit.
Scríobh sé i mBéarla agus i Spáinnis fá choinne páistí is daoine fásta.
Tá cuid de a shaothair aistrithe go Gaeilge le Gabriel Rosenstock.




“Mexican” Is Not a Noun

to forty-six UC Santa Cruz students and
seven faculty arrested in Watsonville for
showing solidarity with two thousand
striking cannery workers who were mostly
Mexican women, October 27, 1985



“Mexican”

is not

a noun

or an

adjective




“Mexican”

is a life

long

low-paying

job



a check

mark on

a welfare

police

form



more than

a word

a nail in

the soul

but



it hurts

it points

it dreams

it offends

it cries



it moves

it strikes

it burns

just like

a verb


Playlist

Why? (The King of Love Is Dead)
Nina Simone


Saturday, January 16, 2016

MORT POUR LA PATRIE: Kevin Barry

Cuireadh chun báis é Kevin Barry tar éis "triail" i mBaile Átha Cliath.
Fuarthas ciontach é as trí shaighdiúr sacsanach a mharú le linn ionsaí ar fórsaí an rí i Sráid Bolton.
Ní raibh ach ocht mbliana déag d'aois bainte amach aige ag am a dhaoradh.






Playlist

Kevin Barry
The Wolfe Tones

PAROLES: Dublin in the Rare Old Times




Raised on songs and stories, heroes of renown
The passing tales and glories that once was Dublin Town
The hallowed halls and houses, the haunting childrens' rhymes
That once was Dublin City in the rare ould times

Ring a ring a rosie, as the light declines
I remember Dublin City in the rare ould times

My name it is Sean Dempsey, as Dublin as can be
Born hard late in Pimlico, in a house that ceased to be
By trade I was a cooper, lost out to redundancy
Like my house that fell to progress, my trade's a memory

Ring a ring a rosie, as the light declines
I remember Dublin City in the rare ould times

I courted Peggy Dignan, as pretty as you please
A rogue and a child of Mary, from the rebel Liberties
I lost her to a student chap with a skin as black as coal
When he took her off to Birmingham, she took away my soul

Ring a ring a rosie, as the light declines
I remember Dublin City in the rare ould times

The years have made me bitter, the gargle dims me brain
'Cause Dublin keeps on changing and nothing seems the same
The Pillar and the Met have gone, the Royal long since pulled down
As the great unyielding concrete makes a city of my town

Ring a ring a rosie, as the light declines
I remember Dublin City in the rare ould times

Fare thee well sweet Anna Liffey, I can no longer stay
And watch the new glass cages, that spring up along the quay
My mind's too full of memories, too old to hear new chimes
I'm part of what was Dublin in the rare ould times

Ring a ring a rosie, as the light declines
I remember Dublin City in the rare ould times



Playlist


Dublin in the Rare Old Times
The Dubliners


Dublin Can Be Heaven
Noel Purcell

Friday, January 15, 2016

AG LÉAMH: Diabhlaíocht Dé, Micheál Ó Conghaile



Micheál Ó Conghaile

IN AINM DÉ

Seacht lá oibre ar fad a leag sé amach dó féin ó thús deireadh. D'oibrigh sé leis ar a mhíle dícheall ar feadh sé lá. Nuair a dhúisigh sé ar mhaidin an seachtú lá ní raibh mórán fonn air éirí as a leaba de bharr tuirse, drogall, pianta cnámh nó, b'fhéidir, leisce. Sin nó easpa spéise ina dhomhan féin, nó de bharr diabhlaíocht eicínt, b'fhéidir, a bheith á phriocadh. Bheartaigh sé codladh amach agus a scíth a ligean ar feadh na maidine, go gcríochnódh sé a raibh le críochnú i leath lae oibre.

DIABHLAÍOCHT DÉ

"Seo é mo shaol, do shaol! Mo ríocht, do ríocht más maith leat fios a fháil air . . . Óir ní hionann an dall agus an té a bhfuil amharc aige, an balbhán is an cainteoir, an dorchadas is an solas, an teas is an fuacht, an scáth is an scáile, an beo is an marbh. An saol seo is an saol eile. Déanfaidh tusa do ghnó anseo ar dhroim na talún feasta. Mar is féidir liomsa an intinn a theastaíonn uaim a oscailt agus an intinn a theastaíonn uaim a fhágáil dúnta a fhágáil dúnta!"

BRICFEASTA MADA

Ag tús an tsaoil bhí Dia sách santach agus choinnigh sé chuile ní dó féin agus dá mhuintir. Ó thráth go chéile bhreathnaíodh sé uaidh síos . . . ar na daoine ag guairdeall anonn is anall ar dhromchla crua míthrócaireach an domhain, iad ar a míle dícheall ag iarraidh greim a mbéil a aimsiú chun a choinneáil sa saol úd a bhrúigh sé orthu. Ní raibh tuairim dá laghad acu cén chaoi le fataí, rís, arbhar ná glasraí a chur, a fhás ná a shábháil, mar nach bhfaca siad na síolta riamh. Choinnigh Dia ar fad iad. Do fhéin, dá chlann, dá ghaolta.

MAC AN GHADHAIR

Ach maidir le d'athair d'ardaigh sé a chuid seolta lá fuar geimhridh a raibh a chuid fiacla ag gíoscán leis an bhfuacht agus ghliondáil sé leis ar thóir cumhacht nó solas eicínt. Níor fhill sé. In imeacht ama tháinig scéala a bháis ar ais chugainn le sinneán na gaoithe. Bhí sé básaithe sul má rugadh thú. Deirtear gur beannaithe é an mac nach bhfaca a athair féin riamh.

TINTE SÍORAÍ

Thiocail sé leis níos doimhne i gcliabhrach an ghadhair ansin nó gur phrioc amach an croí te as go cúramach staidéarach. Thug sé leis é go ceanúil ina bhosa agus thug sé a chéad choisméig i dtreo an bhaile, é ag smaoineamh ar chroí briste a mháthair . . . Ba léise é.

AN FEAR DARA LÁIMHE

Is ansin phléasc sí amach ag gol, na srutha deor ag sileadh uaithi go fras. A croí briste ina phíosaí. Chaith sí í féin ar a glúine láithreach agus thosaigh ag níochán is ag sciúradh a ghléis lena cuid deora móra goirte fliucha. Is á thriomú go grámhar ansin lena folt rua gruaige. Nó go tobann gur rug ar chiotóg air, í ag nochtadh is ag mothú ghléas an fhir mhairbh de gheit fhuar. Rinne sí staic. Chonaic sé cúl a cinn thíos faoi agus í ag stánadh síos air, gan a fhios beo aige an á mhóradhá dhaoradh a bhí sí.
D'ordaigh sí isteach roimpi sa teach é.

FÉILE LAZARUS

Bhí Lazarus marbh. Chomh marbh le hart le ceithre lá anois ach ní raibh a fhios aige féin sin. Mar nár mhothaigh sé tada . . . an leac crua ar a raibh sé sínte ar urlár an tuamba . . . na haiséadaí a bhí faiscithe go teann timpeall a choirp . . . an boladh ó na spíosraí a cuimlíodh go flaithiúil do gach ball dá chorp is a bhí ag iomrascáil leis an mboladh bréan a bhí ag sceitheadh uaidh . . . na frídíní is na feithidí a bhí ag tabhairt ruathar faoi agus ar tí criathar a dhéanamh dá chorp briste . . .

AN SOISCÉAL DE RÉIR NAOMH IÚDÁS

Dá mbeinnse anois ann ní bheinn an uair sin ann agus dá mbeadh féin seans go mbeadh scéal úr nó seanscéal agam nó sin ba dhóichí de go mbeinn gan aon scéal. Ná go deimhin aon soiscéal ceilte rúnda diamhrach seo nach bhfaca súil, nár chuala cluas, nár scríobh lámh is nár samhlaíodh in aon chroí . . . ach san aon tsúil amháin, san aon chkuais amháin, leis an aon láimh amháin agus san aon chroí amháin. Is an té a bhfuil súile aige feiceadh sé, an té a bhfuil cluasa aige éisteadh sé, an té abhfuil lámh aige scríobhadh sé, is an té a bhfuil croí aige osclaíodh sé . . . is pógadh.

TREAS RÚNDIAMHAIR NA bhFEAR

Bíodh an "rud" sin ar cheann acu seo feasta agus, más gá, tugadh gach éinne ar domhain a rogha ainm nó leasainm nó macainm air as seo amach ina dteanga phríobháideach phearsanta féin, a thuigfidh siad féin. Is baisteadh gach glúin feasta é go feasach ina dteanga tine is ina gcanúint féin mar a rinneadh ag Túr Báibil. Áimeán. Áiméan.

AN MAC MARA

Ba ghearr gur thosaigh sé ag cur dinglis bheag bhídeach inti agus ansin, théis tamaill, ag lúbadh a dhroma, ag tumadh a chloiginn faoi is ag bronnadh pléisiúr pléascach uirthi. Tháinig siad i dtír go mall agus luigh siar ar an trá fholamh ag déanamh bolg le gréin. Lig siad a scíth ar feadh tamall fada.

ÁR nATHAIR NIMHE

Chuir sé ina luí faoi ar an talamh í agus luigh sé os a cionn ag comhriachtan léi. Agus é ar tí a bhuaic a shroichint tharraing sé amach é féin aisti agus shlog sé a shíol féin as a lámha ag rá, "Mar a chaithfidh muid a dhéanamh le go mairfidh muid." Chuir sé ina seasamh le taobh Ádhaimh ansin í. Bhí sí chomh leathan leis, beagnach chomh hard.

UIBHEACHA UILE DÉ

"Is nach bhfuil a fhios ag madraí uile an bhaile an méid sin. Saol ar shaol, srón ar shrón," a chuala siad é a rá, "cluas ar chluais, fiacail ar fhiacail, créacht ar chréacht, drioball ar dhrioball, fear ar fhear, bean ar bhean, bean ar fhear is fear ar bhean . . . " is a ghuth ag dul i léig so gceo ceobhránach salach.
Agus d'fhág sé i dtigh diabhail i ngabhal a chéile ansin iad.



Playlist

Cóilín Phádraig Shéamais
Banna Ceoil an Údaráis

Thursday, January 14, 2016

FILÍOCHT: Ashraf Fayadh






Lá idirnáisiúnta i dtacaíocht leis an bhfile Ashraf Fayadh, Palaistíneach ina chónaí san Araib Sádaí.  
Tá an stáit sin ar tí Fayadh a dhaoradh chun báis toisc gur "séantach" é, dar leo.
Ar an lá seo, ar fud an domhain tá daoine ag rá a chuid filíochta chun a thaispeáint go bhfuil a ghuth fós láidir ann agus nach féidir le na húdarais i stáit smachtúil mar an Araib Sádaí an fhírinne a mhúchadh.



Les moustaches de Frida Kalo

Je vais ignorer l’odeur de la boue le reproche à la pluie et le chagrin dans ma poitrine depuis longtemps


Et chercherai une consolation qui convienne à ma situation qui ne permet pas d’expliquer tes lèvres comme je le désirerais …


Ou de secouer les gouttes de rosée sur tes mamelons qui tendent vers la rougeur


Ou d’apaiser la folie qui me gagne chaque fois que je me rends compte que tu n’es pas à mes côtés à cet instant




Tu ne seras pas ainsi…quand je serai contraint de justifier mon silence auquel me condamne la nuit


Fais semblant que la terre est silencieuse comme nous l’apercevons de loin et que tout ce qui s’est passé entre nous n’a pas été plus qu’une lourde plaisanterie qui n’aurait pas dû atteindre ce stade !





Que penses-tu de mes journées que j’ai pris l’habitude de passer sans toi !


De mes mots qui s’évaporaient rapidement


De ma grande douleur


Des nœuds qui se sont installés dans ma poitrine comme des algues séchées.


J’ai oublié de t’informer…que je me suis habitué à ton absence du point de vue pratique …que les espérances ont égaré leur chemin vers tes désirs


Que je pourchasse toujours la lumière, non par désir de vision mais parce que l’obscurité fait toujours peur même si on s’y habitue !


….


Je vais être obligé de ruser avec ma mémoire


Et prétendre que je dors bien


Déchirer tout ce qui reste de questions


Les questions qui cherchent à se justifier pour obtenir des réponses convaincantes


Après que j’ai fait tomber toutes les numérotations habituelles


Par pure raison personnelle





Laisse le miroir t’expliquer combien tu es belle


Enlève mes paroles qui s’entassent comme la poussière


Respire profondément, souviens-toi combien je t’ai aimée, comment cela s’est transformé en un simple toucher électrique


Qui a failli causer un grand incendie…dans un entrepôt vide !



Playlist:

Life on Mars
Seu Jorge


CEANTAR AN CHUAIN: Half Moon Bay













Playlist:

Space Oddity
Seu Jorge


Sunday, January 10, 2016

MIONLOCH PARK: Galway to Graceland


Irish immigrants Dennis J. Oliver and his brother-in-law D.C. McGlynn were Menlo Park's first permanent settlers in 1853.  They found the tree-studded pastureland of this area reminiscent of "Menlough", their hometown located on the outskirts of Galway, Ireland.  This led them to purchase a 1,700-acre tract of land at the southern end of the Pulgas Grant, land on which you are no standing.

In 1854 Oliver and McGlynn erected a magnificent, wooden gateway to their property.  The name "Menlo Park" was written on the center, main arch in foot-high letters.  The gates, as pictured above, stood on the west side of El Camino Real adjacent to this marker.  Unfortunately, a motorist demolished the gates in 1922.


Playlist:

Galway to Graceland
Seán Keane

PAROLES: Mainistir na Búille

Mainistir na Búille - Boyle Abbey, County Roscommon




Ó chaith mé seacht seachtaine thuas fá Mhainistir na Búille
Mo shuí agus i mo luí, i mo chodladh is mo mhúscladh
Nuair a shíl mé bheith teacht 'na bhaile agus an eaglais a bheith faoi rún liom
Gurb é brí mo scéil a chailín is gan tusa a bheith ag dúil liom.

Ó is maith an fear fóinte mé lá Fómhair agus Earraigh
Bhainfinnse an eorna is chuirfinn romham í arís sna bealaí
Tá bláth buí ar an eorna is tá an Fómhair ag pilleadh arís léi
Ach croí brúite ar an ógmhnaoi nach lag brónach a d'fhág sí mise.


‘Nuair a théimse i gcos íseal ag déanamh faoistin leis a tsagart
Ó is ortsa bím ag smaointeadh ó oíche go maidin
Mura bpilleadh tú a Dhia anois faoi dhídean na coilleadh
Sé mo chónra a bhéas á cóiriú ag fear mo chaointe i bhfad ó bhaile.

Tógfaidh mé mo sheoltaí go lag brónach fá Shamhain
'Gus ní dhéanfaidh mé stad nó scríste nó go raibh mé is mo ghrá i Sasain
Is trua nach é an bás a bhí i ndán domh sna bealaí a bhí fada
Sular chuir mé cúl mo dhá láimh le do chúilín bán deas i bhfad ó bhaile.

Agus bhí mé lá Samhraidh is mé ag siúl cois Bóinne
Tharla domhsa an spéirbhean is í a gabháil tharam ina cóiriú
Fana pilín ard riabhach 'gus a diallait ghlan órbhuí
Agus na ceoltaí a bhí meidhreach a bhí ag Máire an chúil órbhuí.

Tá ceo ar na réalta ar an ghréin is ar an ghealaigh
'S tá dalladh ar mo radharcsa 'gus ní léir domhsa na bealaí
Tá cuach i nGleann Éinnigh is ní féidir liomsa a mealladh
Tá cumha nach scarann go héag liom go dté mo chónarsa i dtalamh.


Playlist:

Mainistir na Búille
Mairéad Ní Fhlatharta




Mainistir na Búille
Padraic Ó Flatharta

Saturday, January 9, 2016

COMHRÁ: What's Irish?



I was in Dublin last year for the first time in my life.  What a great place.

I was in Dublin last year too.  I went for the Oireachtas.

Oh, what's that?

It's an Irish language festival that happens every year in the week of Hallowe'en.

Sounds interesting.  But what's the Irish language?

It's the language Irish people speak.

Oh, you mean English, right?

No, Irish is our own language.

I always thought that the Irish language was just the way Irish people speak English.

Dia ár sábháil.



Playlist:

Latinos en Estados Unidos
Celia Cruz and Willie Colón